Hemen hemen tüm muhabbetlerimde bir tane olsun film göndermesi yapmayı seven birisiyimdir. Dizilere de aynı şekilde. İyi mi kötü mü bilmem ama ben acayip keyif alıyorum bu durumdan. Şimdiye kadar şikayet eden de olmadı, o yüzden iştahla yapmaya devam ediyorum. Ancak bunların içinde hemen her duruma bir cümle uyarlayabildiğim LOTR diyalogları, cümleleri var ki, her göndermede ayrı bir haz alıyorum. Hele ilk defa yaptıklarımda dünyalar benim oluyor. Böyle de küçük şeylerden mutlu olabilen bir adamım. Neyse. Az önce aklıma üç tanesi peş peşe sıralanınca, dedim "yazayım ben bunları bloga aklıma geldikçe." Sonuçta 'eti cin gülsün, dünya gülsün' felsefesini benimsemiş bir insanız.
İlk olarak lisedeki sıra arkadaşım Süleyman ile yıllardır birbirimize bıkmadan kurduğumuz şu cümleyle başlamak istiyorum. Genelde buluşma ayarlarken illa ki geçiyor şu cümle: "Seninle Mordor'a bile giderim abi ben." Bunu deyip sonuç olarak hep aynı yere oturuyoruz Kızılay'da, o da ayrı bir ironi.
İkinci sırayı geçenlerde ilk iki filmi üst üste izleyince evin içinde çılgın atmam esnasında kurduğum cümle alıyor. "Dün gece LOTR ilk iki filmi üst üste izleyince kalkıp balkona Rohan bayrağı asmayı düşündüm. Ama lembaslar çok lezzetliydi, kalkamadım başlarından." Yok elbet Rohan bayrağımız. Ama olsa var ya, düşünmem bir saniye, odamın penceresinden sarkıtırım aşağı. Polisler kapıya dayanırsa da sürerim atımı üstlerine, hiç acımam.
Bugün tam bir hafta oldu, kuzenimle bekar hayatı yaşıyoruz beraber. Evi fazlasıyla geniş kendisinin. Bir koridor var, inanın başından ucuna iki git-gel yapsam yorulurum. Yine bunu düşünmekteyken döndüm kuzene dedim ki "Maşallah, evinin koridoru o kadar uzun ki nazgûl uçuşuyla 3 gün sürüyor sonuna varmak." Üç gecede üç filmi bitirince geçenlerde, muhabbet de sıcak tabii, kaptı hemen olayı. "Atla Yılkı'ya, uçursun seni bebeyim." dedi. Demedi aslında da, dese çok hoş olabilirdi. Bi' elf peksimeti ya da Longbottom tütünü ısmarladım kendisine.
Şartlar gereği çabuk yorulan biriyim. Azıcık yürümeye göreyim, hemen soluk soluğa kalırım. Terleme de cabası. Yine o yorulduğum anlardan birine denk gelen yakınlarım hemen patlatır: "abi sen iste, Sam'in Frodo'yu sırtladığı gibi alayım seni arkama." Şimdi, gayet iyi niyetli söylendiği için bir şey denmiyor ama 'alma beni arkana sen abi' diyesim geliyor muntazaman, tıpkı bir ortaokul ergeninin espri seviyesinde.
Şimdi gelecek olan çok bomba. Romeo anlarımdan birine denk geldi ve ortaya şöyle bir şey çıktı. "Elf gözlerime nasıl büyü yaptıysa artık, gözüm ondan başkasını görmüyor artık." Of dedim cümle bitince. 'nağaptınöylesen?' dedim. Gerçi bu Elf gözleri repliği en çok kullandığımdır. Nazar değmeye aman, keskin gözlerim mevcut. Ortama beklenilen biri uzaktan yaklaşırken genelde ilk ben görürüm ve hemen "Elf gözlerim neler görüyor öyle" derim. Her seferinde ama, istisnasız. Umarım bıkmamıştır arkadaşlarım. Bence bıkmışlardır lan. Ben olsam bıkarım.
Ayrıca, gün gelecek Denethor gibi ağzımdan suları süzüle süzüle domates yiyeceğim ulan. Yapacağım bunu.
